Er læreren flaskehalsen?

IKT verkty i skulen, programvare og infrastruktur.
Når ein skal skildre fram ein digital utvikling og korleis ein skal innføre desse ulike utfordringane på i skulen, er det viktig å tenkje på korleis ein går fram samt kvifor man veljar akkurat den framgangen. Dette fordi man bør i høgaste grad ta sikte på kva slags retning man ynskjer ut frå kva slags digital kompetanse man har frå før. Skolens økonomiske handleramme er også eit viktig element i planlegginga vår, dette er eit stort og kranglete element med tykke røter i infrastrukturen og gir sjeldan gir ekstra museøyre i form av nye friske tilskott til innkjøp av digitale hjelpemidlar.
Kunnskapsløftet gir klare indikasjonar om at vi må nytte IKT i skulen og gir oss samtidig ein peikepinne på kva slags veg vi saman skal velje for at elevane våre skal få den femte kompetansen dei behøver. ITU monitor rapport 2007 og 2009 viser framdrift og utvikling i framhald til innføring av IKT i skulen og korleis statusen ligger mellom dei ulike institusjonstrinna. ITU Monitor 09 fortel oss bla. At Grunnskulen sett i perioden mellom 2003 og 2009 framlides ligger bak vidaregåande skule når vi snakk om innføring av IKT. (ITU Monitor 09 - Tilgjengeleg frå:http://www.itu.no/filestore/Rapporter_-_PDF/ITU_monitor09_web.pdf )

En av dei viktige kan vere korleis den digitale kunnskaps graden er i klassen er samt nivået blant lærarstaben. ITU Monitor fortel oss bla. At det er til dels god tilgang til datamaskiner i skulen men også kven som tener mest på denne tilgongen. Rapporter frå ein tidligare PISA undersøking ( OECD, 2006 ) visar at elevar som ligger på eit moderat nivå av digital kompetanse har ein høgare nytteverdi av bruk av data i skulen, medan elevar med høgt nivå av digital kompetanse ofte faller litt utanfor. Dette kan i botn muleg tydast at dei med høg kompetanse ofte ikkje fin utviklar potensialet i dei programma og maskina som er til rådigheit på skulen. Ofte har dei med høg kompetanse lett for å ta ting fort og dermed blir sittande og fikle med andre ting og kan ofte oppfattast som umotiverande. Det ligger derfor til grunn å se på ITU rapporten med skeptiske augar og heller stille kritiske spørsmål til rapporten som en offentlig fasit/mal for kompetanse nivået i skulen.
Hovudgrunnen til at man både skal ta dei ulike rapportane som omhandlar kompetanse nivået på elevane i skulen er at man ofte finner unntak av reglane. Elevar kan ha høg digital kompetanse men på heilt andre områder. Dette kan være bruk at IT til spill og lek eller kreativitet i formatet design og utvikling, begge sjanger gir høg kompetanse og effektiv digital kompetanse og bruk av digitale medium i mangfald. Det finnes bla. mange eksemplar på ulike ungdom i grunnskule som har breiare erfaring i kvardagen enn kva dei fleste lærarane har, dette har igjen noko med generasjon og teknologi utviklinga. Set man så hovudfokus på elevanes særinteresser og hobbyar frå eit tidleg tidspunkt ser man lett hastigheita på utviklinga og korleis det digitale kompetanse nivået har aukar over tid. IT har blitt ein nødvendig faktor i landets infrastruktur men også i skulekvardagen og utdanningsinstitusjonen. Mange lærarar ser derfor tungt på dette med å utvikle sin personlig digital kompetanse eller ta i bruk IKT verkty i skulen. Mye av dette skyldes den svake kompetanen dei har frå før samt den manglande interessa for den digitale utvikling. Mange tvihelder på ein oppfatning av at lære skal fram gå av bøker og skisserte læreplanar og ikkje lek og moro med datamaskiner. Det de ikkje vet er at det er nettopp her den digitale kompetansen verkeleg kan nyttast i den grad den innførast. Vi må hugse på at ein ikkje skal lære programma reint teknisk men at man innfører dei sakte slik at elevane lærer dei ved å nytte dei, altså man lærar av læring. I starten kan ein alltid bli overvelda av dei tusen programma og det kan bli vanskeleg å sjå kva slags vei man bør velje før å nå mest mulig intelligent fram på til eleven, dette er ikkje lett for nokon som ikkje har ein digital teknologisk ide og plan. Regjeringa har her utvikla ein flott innkjøpsguide for skulane og lærarane, denne gir dei fleste en god oversikt over dei ulike krava men også andre moglegheiter som finnast der ute, den gir også innsikt i korleis en skal gå fram på og kva som blir den mest intelligente vegen å gå samt luke vekk litt av den digitale analfabetismen blant lærerene ( Tilgjengeleg frå http://ksikt-forum.no//portal/filearchive/Innkjopsguide_IKT.pdf ).